Dit is deel 2. Heb je deel 1 gemist, dan vind je dat hier.
Gedurende mijn vakantie in het naturistenhotel Gran Hotel Natura op Fuerteventura ben ik een keer naar het stadje gewandeld om er een kijkje te nemen. Dat moest dan wel gekleed, maar ja, als je wat wilt moet je soms concessies doen. Na een bezoek aan het voormalige vissers-stadje (het is niet erg groot, en tegenwoordig erg toeristisch) besloot ik langs het strand terug te gaan. Daar waren heel wat zonaanbidders aanwezig. En opeens realiseerde ik me dat heel wat van de badpakken idioot waren:

Iedereen op de stranden probeert zoveel mogelijk huid bloot te stellen aan de zon, voor een mooi kleurtje, maar het merendeel doet dezelfde rare en ook zwakke poging om ‘binnen de grenzen van netheid’ te blijven. Ze dragen zulke kleine bad-frommeltjes dat het niet mogelijk is om te verbergen wat hoe dan ook al duidelijk aanwezig is. En als je dan meemaakt hoeveel geld daarvoor wordt betaald… In mijn idee, als ze waar voor hun geld willen, dan moeten ze terug naar de echt ouderwetse badpakken.

Dan slaat het nog ergens op. Wat ze nu doen (of proberen) druist tegen alle wetten van gezond verstand in, volgens mij.

 
					










 Het is ook gezonder om naakte mensen te ontmoeten. Er is geen verschil meer tussen de zakenman en de fabrieksarbeider als ze in hun blootje zijn. Elke klasse-barriere valt op deze manier heel eenvoudig weg.
Het is ook gezonder om naakte mensen te ontmoeten. Er is geen verschil meer tussen de zakenman en de fabrieksarbeider als ze in hun blootje zijn. Elke klasse-barriere valt op deze manier heel eenvoudig weg.
 We weten allemaal dat kleren niet natuurlijk zijn. Ze zijn nodig geworden door weer en klimaat. Geen enkel levend wezen wordt geboren met kleren aan. Ondanks dat is zowat iedereen aangeleerd dat kleren moeten. Vertel iemand iets vanaf diens geboorte en het wordt een (tweede) natuur. (Genoeg trieste voorbeelden voorhanden.) Stel je ontmoet iemand die wel geïnteresseerd is, of zelfs geneigd om nudisme eens te proberen, dan zou een goede manier zijn om voor te stellen dat die persoon het thuis probeert, alleen waar het veilig is. En dan niet één keer maar een aantal keren. De eerste keer is namelijk het moeilijkste – de meeste moderne mensen zijn zo van hun eigen lichaam afgegroeid dat ze meteen zullen kijken naar de delen waar ze een hekel aan hebben. Dat heeft tijd nodig, acceptatie is jammer genoeg een traag proces. Met wat geluk, als ze het proberen en het prettig beginnen te vinden, dan zullen ze het laten weten.
We weten allemaal dat kleren niet natuurlijk zijn. Ze zijn nodig geworden door weer en klimaat. Geen enkel levend wezen wordt geboren met kleren aan. Ondanks dat is zowat iedereen aangeleerd dat kleren moeten. Vertel iemand iets vanaf diens geboorte en het wordt een (tweede) natuur. (Genoeg trieste voorbeelden voorhanden.) Stel je ontmoet iemand die wel geïnteresseerd is, of zelfs geneigd om nudisme eens te proberen, dan zou een goede manier zijn om voor te stellen dat die persoon het thuis probeert, alleen waar het veilig is. En dan niet één keer maar een aantal keren. De eerste keer is namelijk het moeilijkste – de meeste moderne mensen zijn zo van hun eigen lichaam afgegroeid dat ze meteen zullen kijken naar de delen waar ze een hekel aan hebben. Dat heeft tijd nodig, acceptatie is jammer genoeg een traag proces. Met wat geluk, als ze het proberen en het prettig beginnen te vinden, dan zullen ze het laten weten.