Meer en meer ben ik overtuigd dat nudisten en naturisten op een bepaalde manier de eerlijkste mensen zijn. Ze zijn eerlijk over hun lichaam.
Een nudist heeft niet de behoefte om te verbergen hoe mager of dik hij/zij is met de hulp van lagen kleding die hun vorm flatteert. Ze zijn gewoon zoals ze zijn.
En dat geldt ook voor mensen die op zich wat anderen een ‘goed lichaam’ vinden maar die littekens of andere vervormingen hebben. Ongelukken, operaties, kinderen baren (voor vrouwen) laten hun tekenen achter op een mens. Dat is niets om je voor te schamen, zelfs als de huidige maatschappij zijn best doet om je dat aan te praten.
We zijn tenslotte verplicht om eeuwig jong en mooi te zijn op de onmogelijke manier van al die supermodellen.
Het verbaast me keer op keer dat zoveel mensen zich daardoor laten opjagen en proberen die onbereikbare doelen te bereiken. Supermodellen zijn de ‘paar gelukkigen’, en eerlijk gezegd ben ik niet eens zeker of ze wel zo gelukkig zijn, want ze staan tenslotte steeds in de kijker van de hele wereld.
En dat terwijl er niets mis is met je als je eruit ziet als de dame rechts.
Wat is er mis met haar? Ze is gezond, ze lacht en ze is op haar gemak met hoe ze is. En dat zonder dieet of een manier van leven waardoor het leven eigenlijk geen leven meer is.
Wees eerlijk. Probeer niet het supermodel te zijn dat je niet bent. Wees gewoon gelukkig. Ik ben zeker dat veel supermodellen dat niet zijn, en in dat licht winnen wij.
