Dit is deel 2. Heb je deel 1 gemist, dan vind je dat hier.
Gedurende mijn vakantie in het naturistenhotel Gran Hotel Natura op Fuerteventura ben ik een keer naar het stadje gewandeld om er een kijkje te nemen. Dat moest dan wel gekleed, maar ja, als je wat wilt moet je soms concessies doen. Na een bezoek aan het voormalige vissers-stadje (het is niet erg groot, en tegenwoordig erg toeristisch) besloot ik langs het strand terug te gaan. Daar waren heel wat zonaanbidders aanwezig. En opeens realiseerde ik me dat heel wat van de badpakken idioot waren:
Iedereen op de stranden probeert zoveel mogelijk huid bloot te stellen aan de zon, voor een mooi kleurtje, maar het merendeel doet dezelfde rare en ook zwakke poging om ‘binnen de grenzen van netheid’ te blijven. Ze dragen zulke kleine bad-frommeltjes dat het niet mogelijk is om te verbergen wat hoe dan ook al duidelijk aanwezig is. En als je dan meemaakt hoeveel geld daarvoor wordt betaald… In mijn idee, als ze waar voor hun geld willen, dan moeten ze terug naar de echt ouderwetse badpakken.
Dan slaat het nog ergens op. Wat ze nu doen (of proberen) druist tegen alle wetten van gezond verstand in, volgens mij.
